|
جمعه 25 بهمن 1392برچسب:, :: 20:34 :: نويسنده : afarin
نخستین بار گفتمش کز کجایی بگفت بر دار ملک اشنایی بگفت انجا به صنعت درچه کوشند بگفت اندوه خرند و جان فروشند بگفتا جان فروشی در ادب نیست بگفت از عشق باران این عجب نیست بگفت از دل شدی عاشق بدین سان بگفت از دل تو می گویی من از جان بگفتا عشق شیرین بر تو چون است بگفت از جان شیرینم فزون است بگفتا هرشبش بینی تو مهتاب بگفت اری چو خواب اید،کجا خواب بگفتا دل ز مهرش کی کنی پاک؟ بگفت انگه که باشم مرده در خاک بگفتا گر خواهی در سرایش بگفت اندازم این سر زیر پایش بگفتا گر کنم چشم تو را ریش بگفت این چشم دیگر دادمش پیش بگفتا چون نجویی سوی اورا بگفت از دور شاید دیده در ماه بگفتا گر بخواهد هرچه داری بگفت این از خدا به زاری بگفتا گر به سرپایش خشنود بگفت از گردن این رام افکنم زود بگفتا دوستی اش از طبع بگذار بگفت از دوستان نابد چنین کار بگفت اسوده شو این کار خام است بگفت اسود گری بر من حرام است بگفتا رو به صبوری کن در این درد بگفت از جان صبوری چون توان کرد بگفت از صبر کردن دل خمل نیست بگفت این دل تواند کرد دل نیست بگفتا در غمش می ترسی از کس بگفت از محنت هجران او بس بگفتا هیچ خوابیت باید؟ بگفت از من نباشم نیز شاید نظرات شما عزیزان:
|